Nar yemek istiyorumm...

Blog alemine girmemi sağlayan portakal ağacı, çeşitli yemek etkinliklerine de evsahipliği yapıyor. Ara sıra bakıp, onların pişirdiklerine bakıyorum. Sanki mutfaktan çıkmıyor gibi çok hamarat bu yemek dostları. Son dönemde de narlı üretimlerde bulundular. Ben bu nar tariflerine öylece baktım. Çok güzel göründükleri bir gerçek. Pişirmek, bu tarifleri resim halinden üç boyutlu hale getirmek ise, bir marifet. Bir diğer husus da var ki, nar yiyemiyor olmam. Nedenine gelince, nar tanelerinin çekirdeklerini, ister istemez ayırıyorum. Taneler ağzımda dağılırken, çekirdekler bir başka tarafa geçiyorlar. Ezmeye çalıştığımda ise, çekirdeklerinden acımsı bir tad yayılıyor tabi ki. Pek çok insan bu durumu nasıl hallediyor acaba? Onlar da çekirdekleri çıkarıyorlar mı yoksa yiyorlar mı? Evde, nar konusu gündeme geldi.. Tabi çeşitli yemeklerde değil de, suyu içilerek tüketilecek. Chucky, narları sıkma işini başarıyla hallediyor. Küçük hanım ile bana, nar suyunu çevreye sıçratmadan içmek kalıyor. Yaklaşık 1,5 kilo nardan, bir litre nar suyu çıkıyor ve çok keyifli bir içimi var.. Çok da sağlıklı. Çekirdeklerini ayırıyor olmam, sorun olmaktan çıktı böylece.