Ayak İzi' n...

Senin bende bir ayak izin kaldı..
Belki bilirsin, hatırlar mısın?
İnsanların unuttuğu bir günde bastığın.
Sakladım gelip alacağın güne kadar.
Dar sokaklarda çizilenlerden değildi,
Yabani otların mesken tuttuğu topraktakilerden de,
Dalgaların silmeye erişemediği,
En mavi kumsallardan birinde..

Tenine yansırdı o kış güneşi kuytularda.
Sen bilmezdin parladığında gözlerinin rengini.
Uçuşurdu hayaller, bir gün çekip gitmek yolunda.
Göçmen kuşların kanatlarında bulurdun saadeti..

Kendi kendine yaşadığın olmazlıklarda
Gurur giydirdiğin çekingenliğin,
Korkuya buladığın coşkun,
Gitmeye sebebindi belki de..

Yıllara, kilometrelere yüklediğin bahanendi
Özlediğindi, yorulduğundu, söylediğin gerçeğin.
Ara ara susadığındı, bu sevginin hikayesi.
Aşktan da öteydi, ama gizlemeyi seçtiğin.

Belki almaya gelirsin, dönersin.
Islak ve yosun tutmuş ayak izini?
Yoksa dağılır gider mi dersin?
Öylece bırakayım mı dalgalara,
Ne dersin?