Cookie ama Kuki..:)

Çikolata blogger Meral'den Picus'un yayın hayatına son verdiğini üzülerek okumuştum. Yaşadığım şehirde son sayısını, "hayatta bulamam" diyerek ümitsizlikten gözüm başka dergilere kaydığında tesadüfen buldum.(bir önceki sayısını aramadığım bayii kalmamıştı) Yine bir iş gezisi sırasında küçük bir mola anında masamda yerini aldı ve o doyumsuz ruh lezzetini kelime kelime özümsemeye başladım. Fotoğraf öyküleri Picus'un içinde en sevdiğim köşelerden biriydi. Editör tarafından bir fotoğraf seçiliyor, üç dört yazara bu fotoğrafı hikaye etmeleri isteniyor. Yazarlar kendilerine göre bu fotoğrafın onlara hissettirdiklerini ve yansımasını kağıda döküyorlar. Yazıları okurken kendim de bunu farkında olmadan yaptığımı anlıyorum, fotoğraf içimde bir yerlere gidip oturuyor ve düşüncelerim akmaya başlıyor. Bu edebi yolculuğu yaptığım mekan da, düşüncelerimi destekler nitelikte idi. İçeriye girdiğimde Dean Martin den "sway" tarzı müzikleri çalıyordu. Kukihouse, keyifli ve özgürce zaman geçirilebilecek bir yer. Kurabiyeler ve karışık orman meyveleri çayı siparişim çabuk geldi ve servis mükemmeldi. Başkentte hava, hiç rastlamadığım ölçüde güzeldi ve tadı çıkarmak için şartlar sağlanmıştı işte. Sıkıntılardan uzaklaşmak, gerçeklerin stressinden sıyrılmak zor değil, biraz kendi iç sesimizi dinlemeye bakıyor belki.