Ruya..

Passiflora nın bedenime getirdiği dalgalanmaların eşliğinde, savaşlara girdim ruyamda. Bildiğin savaş. Tüm detaylarıyla, bir film gibi. Böyle film izlemedim başrolunde ben oynadığım. Hem de düşünüyorum bir taraftan, “bir kaç yıl sonra savaş çıkacak” söylentilerinin nasıl da gerçekleşiverdiğini. Evi terketmeye hazırlanıyoruz, eski kıyafetler bulmaya çalışıyorum, babam kalın giyinmemi istiyor, eski ayakkabı yok, yanımda ne götürsem diye kıvranıyorum, fazla vakit yok, hemen çıkmalıyız. Yürümeye başlıyoruz ailecek, bir ara yanlız devam ediyorum yola, 3, 4 Rus yaşlı kadın karşıma çıkıyor, onlar da kaçıyorlar. Üzerimdeki iki tabancayı birileri alıyor, mp-5 benzeri bir silahla kalıyorum. Ülkemde bütün düzenler bozulacak diye üzülüyorum. Bizi de birileri naklen izleyecek, herkes aç kalacak vs. Endişeler duyuyorum. Böyle bir ruya gerçek olmasın Tanrım.. Hiç kimse için. Ruyası bile kötü. Kızılderili kapanıyla falan da kurtulunacak gibi değil.