Geçmişle İçiçe.

Çocukluğumun pazar günlerini geçirdiğim, büyük yemyeşil bahçe içinde kurulu iki katlı evi gördüğüm bir ruya ile güne uyanıp, hala ruyanın etkisinden kurtulamadığım pazar sallantısı devam ederken, bu filmi izlemem nasıl bir tesadüftü acaba? Geçmişle kafam meşgulken, şimdiki zamanın içinde geçmişe dair izlere rastlıyorum sürekli. "Herşey Aydınlandı"(everything is illuminated) isimli film, büyükbabasının yaşadığı topraklara doğru bir yolculuğa çıkan ve elindekilerle, anladıklarına gördüklerine dair bir takım sonuçları birleştirme amacında olan bir yahudi gencinin olayını anlatıyor. Çok dokunaklı, duru olduğu kadar da yoğun bir anlatımı var. İzlemek en güzeli, tekrar izlemek istiyorum kısa zamanda. Trachimbrod telaffuzuna da bayılıyorum, kendi Trachimbrod'umu aramaya yollara düştüğümde, kulağımda hep çınlıyor olacak. Trachimbrod, trachimbrod....
Filmi izlerken ve bir yandan düşünürken, geçmişte kalan bir arkadaş, uzun zaman sonra beni aradı. Telefon filmin en güzel yerinde çaldı. Bugünlerde ne oluyorsa oluyor, eskiden tanıdığım ve bir süredir görüşmediğim insanlar beni arıyor, bu üçüncü insan oldu. Biz insanlar, bazen uzaklaşmak istiyoruz, sonra tekrar yaklaşmak. Varken yokolmak, yokken varolmak. Masalların başladığı bir varmış bir yokmuşlara özeniyoruz, gerçek hayatta ne kadarını gerçekleştirebilirsek artık.
Ben ruyama döneyim şimdilik, iki kanatlı büyük ahşap kapıdan girip koca bahçede oynamaya kaybolmak için.
-Tamam anne, kuyunun yanına yaklaşmayacağım, peki!..