İçerden Bakış...

Dışarda bulanık dünyanın, sahte insan masalları,
Roman kahramanlarına öykünen çocukların ruyalarına daha girmediler.
Küçük tatlı şeyler bulmaya yetemiyor artık fikirlerimiz.
Uzak ülkelerde sabahı özleyen gecelerin fakirliği,
Çıplak ayaklarımdan boşalan kupkuru bir su.
Acı kokan gözlerde çığlıklara karışan ağıt kelimeleri.
Ürpertiyor kalplerimizi yabancı madeni bir el.
Islanıyoruz sırılsıklam boşluklarımızla, kuruduğunda sonsuz boş.
Utanılası hislerle beslenen, aç kalıp çıplaklığında daha bir masum.
Gülümsemek bile çekinilesi olur konuşmalarda.
Ellerin yazdığı eski günleri bekleyen zamanlar.