Önceleri....

Geçmişi düşünmekten alamıyorum kendimi zaman zaman. Bir yıl öncesini düşünmek kadar, on beş yıl öncesini düşünmek de beni içsel labirentlere sürüklüyor. Bugünümden rahatsız olduğumdan değil, ancak geçmişi yaşayıp bitirip, güzellikleri kenara koymuş olmanın verdiği bir huzurla dönüp bakmak sanırım beni memnun eden. Eski bir şarkıyı duyduğumda, hatıramda canlandırdıkları, yaşanmışlıkların tamamını, tekrar yaşanamayacağını, geri gelemeyeceğini bile bile, tekrar arzulamak, hiç bir şey olmamış gibi kalınan yerden devam edebilmek dileği ile geçmişin o herşeye rağmenlerini tekrar göze alma hissi ve diğerleri. İstediğim zaman dilimine gidip yaşamak şimdilik mümkün değil, ancak teknolojiye güvenim sonsuz, bir gün mutlaka bunu yapabileceğiz.
Gelecekle geçmişin arasındaki fark da burda sanırım. Yaşanması gereken kötü zamanları henüz atlatmamış olmak ve bunun endişe ve sabır arasında bir mukavemet gücüyle, usulca bekliyor olmak. Diğer taraftan, umutla ve bundan sonra herşey mükemmel olacakmış gibi hayata devam ediyor olmanın gizli huzuru.
Geçmişin niye olumsuz zamanlarını hatırlamayız? Yoksa onları hafızamızdan ve kalbimizden silme konusundaki başarımızı, başka konularda niye gösteremeyiz zaman zaman? Sorular ve yaşamın cevapları, beni yeni mücadelelere sürüklüyor hep. Olsun. Yaşam da bu demek değil mi zaten...

Not: Burda , zaman zaman dinlemeyi sevdiğim Rusca bir şarkıyı önerecektim ancak yazılışı ve okunuşu farklı oluşundan dolayı, şarkıya herhangi bir kaynakta ulaşmak mümkün değil. PC klavyesinin Rusca olmayışı da bir sebep aynı zamanda. Bu durumda parçayı isteyene mail atmak gibi bir çözüme ulaşıyoruz...