Saklı

Karanlık dersin ya, kopkoyudur…
Oysa bütün düşüncelerin soyunduğu andır.
Uçuşur hiçliğin korkuları,
Dallarda özlem hışırtıları, fırtınaya öykünür
Uyku, zavallı bir kurtuluş tenlere.
Ve yahut yanılsanmış bir ölüm nöbeti.
Merhamet dilenir ruhum varlığına,
Yaklaşmak için bir lahza, bir nebze daha.