Alternatif Bakış Açıları...

Bu filmin esas kadını benim. Kendime en iyi rol yaptığım filmim bu. Belki de son filmim olduğunu anlamamazlıktan geleceğim bir film bu. Film bittiğinde, gerçek hayata dönüş olması gerekiyor teoriye göre. Güneş battığında çöken serinliğe, fesleğen kokusunun karışması gibi. Filmin deneme çekimleri yok, rol yapılıp bitecek, kötü oynadığımda, set talan olacak. Hüzünlü notalar filmi süsleyecek izlerken. Nivea krem kokusuna gıcık olan kadınlar, muhtemelen hoşlanmayacaklar bu filmden. Turuncu tshirt giymeyi seven erkekler de öyle... Saatlerce sürebilir, sabırsızlar hiç oturmasın kırmızı koltuklara. Son durağa kadar giden otobüsün en arka koltuğunda oturmak gibi değil bu, huzur vermez, acıtır büyük ihtimalle. Kendimi, az önce düşünüp, yapmak istediğim bir olayı, dış faktörlerden dolayı yapamayıp, unutmuş gibi yapıp, maksimum 10 dakika sonra çılgınlar gibi gene yapmayı ister ve düşünürken bulacağım bir film bu. Unutmak istediğimi kendime kabul ettirmişken, hatırlamama yolaçacak pek çok detayın tesadüfi olarak üstüme gelmesi ve ne oluyoruz sorunlarına cevap aranmayan bir film, ki zaten cevap biliniyor.