Cuma, Temmuz 25, 2008

Onlar(ım) ve Zaman

Bugün, sevgili babamı kaybettiğimin 9. yılı bitti. Babamsız 9 yıl, çok uzun zaman Yarabbi.

Gün içinde ofisten beni aramıştı, güle oynaya neşe içinde sohbet edip kapamıştık telefonu.
Gece oldu, hala çalışmaya devam etmiştim, ertesi günden 2 saat almıştı ki, işim bitip de odaya uyumak üzere nihayet atmıştım kendimi. 03:00 de çalmıştı yatağın yanındaki telefon ve karşımda kardeşim… Sonrası apar topar kilometreleri aşıp, babamı son bir kez görmek… Sabun kokulu o yüze son dokunuş.

Şimdi düşündüğümde farkına varıyorum. Babamın haberini aldığımda yalnızdım. Annem ise zaten beni evin içinde yalnız bırakıp gitmişti. Nasıl bir tesadüftü bu ve bu acı haberlerle insan nasıl gecelere ulaşır ve nasıl sabahlara uyanırdı?
Sabır.

Onlardan geride kalanlar, hala bana ışık tutmaya devam ediyor, beni koruyor. Onlardan bir iz, bir his olmadan bir anım geçmiyor. Eski günler flu olsa da bazıları hala canlı.
Bir endişem var.
Onlara dair anıları kaybetmek, unutmak.
Bir duam var.
Allahım; aradan bu kadar uzun zaman geçmesin.
Dualarımı kabul et ve onlara ulaştır, onlara kavuştur, günahlarını affet, onları gül bahçelerinde dolaştır.

5 Comments:

Blogger ABİ said...

Benim de bir duam var;
Yüce Tanrım,
Deepness'ın, annesinin ve babasının,
çok uzaklardan, kızlarının uzun ve sağlıklı bir ömür geçirmesini dilediklerini anlamasını sağla..
Sâdece zaman geldiğinde, gül bahçelerinde kavuşmalarını sağla..

26/7/08 11:43  
Blogger deepness said...

Abi... dayanmaya çalışıyorum ve gizlice o günü bekeleyeceğim.

27/7/08 22:49  
Blogger Vladimir said...

İnsanın sevdiklerini kaybetmesi çok zor, buna alışmak ise mümkün değil. En olmadık anda o flu hatıralar o kadar canlı biçimde önümüze aniden çıkıyor ki.

29/7/08 09:41  
Anonymous Adsız said...

Çok duygulandım...Bu acı için söylenebilecek herşey kuru kalır. Sabır diliyorum öncelikle...Onların uzaktan da olsa seni koruduğuna, gördüğüne inanıyorum...Aslında ölenler yok olmuyor sadece boyut ve enerji şekli değiştiriyorlar. Bunu bilmek az da olsa kendi kayıplarım için içimi rahatlatıyor...

29/7/08 10:44  
Blogger glgn said...

Ve onlara dair hiç bir anı yok olmuyor..sadece zamanlarının gelmesini bekliyorlar..sevgiyle kal

26/8/08 00:17  

Yorum Gönder

<< Home