Meleğim le Buluşma.
İnsanlar toplandılar.
Seni sevenler, unutamayanlar, senin güzel insanlığını özleyenler.
Gözler ıslandı, doldu, damlalar uhrevi boşlukta sensizliğimizi haykırdı sessizce. Titredik, yokluğunun acıtan şiddetini yüreklerimizin derinlerinde hissettik.
Bu kez seni onlarla özledim.
Hiç bir toprak parçasının farkı yoktu sen terkettikten sonra. Yine anladım. Bütün coğrafyalarda aynı susuzluk, mavi yeşil gözlerine hasretlik.
Rahat uyu, dualarımız seninle.
Seni sevenler, unutamayanlar, senin güzel insanlığını özleyenler.
Gözler ıslandı, doldu, damlalar uhrevi boşlukta sensizliğimizi haykırdı sessizce. Titredik, yokluğunun acıtan şiddetini yüreklerimizin derinlerinde hissettik.
Bu kez seni onlarla özledim.
Hiç bir toprak parçasının farkı yoktu sen terkettikten sonra. Yine anladım. Bütün coğrafyalarda aynı susuzluk, mavi yeşil gözlerine hasretlik.
Rahat uyu, dualarımız seninle.
posted by deepness at 22:12
5 Comments:
seni o kadar iyi anlıyorum ki ben de annemi kaybettim 4 kasımda tam bir sene oldu.içimdeki hüzün eksiklik hiç bitmedi.anne cok baska birşeymiş.sadece sunu biliyorum.ölümden korkmuyorum.çünük orada beni karsılayacak *annem* var
@ Deepness
Ben anlayamıyorum :)
Ps .1
Deepness, gülüşüm öyle saf ki. Lütfen, beni yanlış değerlendirme.
Anlayamıyor olmam doğal. Ateş düştüğü yeri yakası.
Bir gün benim başıma da gelecek, öyle bir şey. Ya da, belki ben; ailemden önce çıkacağım ebedi yolculuğa :) Kim bilir ;)
O gün, aileme karşı sorumluluklarımı yerine getirmiş birisi olmayı diliyorum.
Ve, inşâ Allah ailem ile küs olmam o günlerde. Sonra, gerçekten çok üzülürüm !
Beni seviyor olduklarını bilmeliyim, en azından bunu hissetmeliym kalbimde.
Ps .2
Rabbim.. kalbine ferahlık versin, ve duâlarını kabul etsin.
Âmin.
Adsız; teselli bu olsa da, annelerimizi tekrar görebilme umudu bizi ayakta tutan.
Kazım; şimdilik, anlayamamanın perdesi ardında olmak ne derece huzur verici bilemiyorum ama bir gün beni anlayacaksındır, ya da anlamazsın dilerim.
Sevgili deepness,
"Bugünü yaşama arzusu"nun bloğundan misafir geldim sana."Sıfır noktası" adı davet etti beni.Gönlüm; bloguna bu ismi verenin acıların NARından geçmiş biri olduğunu düşünmemden kaynaklanıyor belki de.Meleğin belki beni dürtmüş olabilir, kimbilir?
Acılarının özlemlerinin üstüne pembe çiçekler atıyorum, Tez dönüp gelmesini diliyorum gidenlerinin.Sevgilerimle dilek.
Dilek, dün gece rüyamda çok ağladım, annem yanımda bir yerlerde olduğu halde, onun için dualar okunuyordu ve onun yokluğuna ağlıyordum. Pembe çiçeklerini gördüm gibi oldum, dualarının da kabul olması dileklerimle...
Yorum Gönder
<< Home