Vuslat

Ruhum göçebe...
Bedenim ona itaatkar
Tutunmaksızın bir dala
Özler, öykünür toprağa
Yer, yurt, gece sabah
Bekler, arar, kaybolur,
Kalmak yetersiz,
Gitmek anlamsız,
Nerde nefes alır,
Orda yakındır ruha
Tabelalar, oklar, rakamlar,
Her biri aynı dört duvar
Her yan yabancı…
Geçici duraklara ulaşır ruhum
Ölesiye gidilen,
Yolun sonu beklenendir.